روزهای خوب

آدم اگر آدم باشد، لابد گوشه هایی از وجودش خاکستر دارد.

خاکسترهایی که تا ابدِ وجودیش آتش دارند...

شنیده بودم اما ندیده بودم.

رسول بود، متولد ۷۴ و سابقه دار.

میگفت یهو عاشق حسین و مادرش شدم.

میگفت نه بهشت میخواهم و نه میخواهم خوب باشم ولی عاشق حسینم.

قانع بود و ازدواج کرده بود و بسی راضی بود به رزق حسین...

سلام به تو ای غریب

سلام به تو ای روزی ده نمک نشناسان

وجود ما از توست و نمیفهمیم

تو خودت شهادت بده که دلم پیش غربت توست آقا

ظهورت اول و آخر دلتنگیهای من...

خدا میگوید تو را مرحله به مرحله رشد دادم و بعد از آن از روح خودم در تو دمیدم.

میگوید، تو میتوانی پست تر از حیوان باشی و برتر از فرشته ها.

در من پتانسیل تسلط به ماده قرار داد.

اما من همچنان به دنبال شکلات و لذت و دلبستگی های بی ارزش...
و لابد چقدر برای خدا سخت است که تو را آن آفریده باشد و تو این باشی...

گفت: اینگونه زیستن در نگاه تو خوب است یا خوب نیست؟

گفت: من زمان فکر کردن به چگونه زیستن ندارم؟

گفت: این اوج بیچارگی است...

من بر این باورم
14 ساعت در شبانه روز اگه وقت بذاری روی کار کمتر خروجی داره از اینکه 8 ساعت وقت بذاری برای کار و 4 ساعت وقت بذاری برای خودسازی...
اما عمل چیز متفاوت تریه...

باشد که عمل کنم

آدم ها فراموش می کنند...

شاید گاهی طعم شیرینی در ذهن از خاطره ها باقی بماند و خنده ای تلخ و آرزویی گنگ روی هوا...

آدم ها خودشانند، آدم ها می روند، آدم ها برای هم رفیق هم که باشند... تلخ است ولی می روند...

شاید هم به وحدت برسند

وجود واحد است، یک جنس است، یک چیز است

غلیظ باید شد، بیشتر باید بود، به وحدت باید رسید...

قبل ترها که یادم نیست کی بود هم گفته بودم.

اگر باور به زندگی جاویدان، که آن را تو با این دنیا میسازی نبود، هر آینه افسرده ترین می شدم.

رفیق اگه تو دنیا درد نداری، اگه با خودت جنگ نداری، اگه سر دو راهی های تصمیم گیری خیلی خیلی سخت نمیمونی یا خیلی از اولیای خدایی یا همون بل هم ازل...

پس بیاندیش...

بالا بروی، پایین بیایی، زندگی بالا و پایین دارد

ذات دنیا خوشی و ناخوشی مقطعی است

اگر خوب ماندی، صبر کردی، توکل کردی و گذشتی در بازی میمانی

اگر نه دنیا می شود باتلاق و تو غریقی که دست و پا میزند و پایین می رود و بعد...

بعدش را ول کن.

دلم مثل قبلن ها گرفته و...

کمکم کن خدا که جز تو ام پناهی نیست...